بررسی پارامترهای حاکم و بهینه سازی سختی مذاب در حال انجماد آلیاژ آلومینیوم a۳۸۰ تولید شده به روش ارتعاش مکانیکی

استفاده از آلیاژهای آلومینیم در صنایع مختلف به ویژه اتومبیل‏سازی برای داشتن سازه­ای با وزن کمتر رو به افزایش است. استفاده از فرآیند شکل‏­دهی نیمه جامد که علاوه بر تغییر در ریزساختار که باعث بهبود مشخصات مکانیکی می­شود، می­تواند باعث کاهش حجم مصرفی ماده تولیدی شده و در نهایت به بهبود نهایی وزن سازه منجر شود. در این مقاله بهینه­سازی پارامترهای حاکم در یکی از روش­های شکل­دهی نیمه­جامد به نام ارتعاش مکانیکی پرداخته می­شود. آلیاژ مورد بررسی در این تحقیق آلیاژ آلومینیم با گرید a380 می­باشد. پارامترهای مورد بررسی شامل مقدار و زمان اعمال تنش برشی و دمای ریخته‏گری است و هدف به دست آمدن بیشترین سختی برای نمونه­های تولیدی است. در این راستا نمونه‏هایی از مذاب‏های آلومینیم  a380 تحت فرکانس­های ارتعاش متفاوت و دماهای ریخته‏گری متفاوت و زمان­های ارتعاش قرار گرفت و سپس در نهایت با استفاده از بهینه‏سازی به کمک الگوریتم ژنتیک، بهترین نتیجه بدست آمد. بهترین سختی در نمونه­های تولیدی حدود 80 برینل به دست آمد. همچنین نتایج نشان داد که دمای مذاب بیشترین تاثیر را بر روی سختی دارد و با افزایش فرکانس  زمان آن باعث می­شود دانه­ها به سمت کروی شدن بروند و سختی قطعه افزایش یابد